Pendent lo cors …

En licéncia d'occitan, sèm 7 estudiants en cors. Mas de temps en temps, sèm mai quand los estudiants d'EAD (a distància) venon.

Ara, avèm d'astre perqué sèm 8. La pichòta sala del departament d'occitan (bon pas tant que la de romanés) me cambia de l'amfiteatre per los corses de MCC ont sèm 50 en tresena annada.

Doncas sèm 8 aquel dimars 21 de Novembre a 1o20. Lo mèstre es al tablèu e nosautres sus de cadièras, a escriure çò que ditz. Mas l'ambient es convivial, es totjorn coma aquò en occitan (enfin normalament).

Ieu, soi assetada en fàcia de la fenèstra e çò que me fa rire es que a ma drecha, i a totes los vièlhs : son 3 (pichòta còla uèi) e son los qu'escrivon lo mai.

Ma vesina d'esquèrra es una professora de las escòlas. Es genta e m'agrada de veire sus sas fuèlhas son escritura d'instit. Un pauc aprèp, demòra SuperÒc (non es pas superman, es encara melhor) : Es un estudiant que seguís los corses de segonda e tresena annadas al meteis temps. Es totjorn un pauc roge e li cal tubar e beure un còp (d'aiga) entre cada cors.

Enfin i a doas filhas que forman amb ieu la còla dels joves. Sèm totjorn aquí per dire de conariás e lançar un rire baug general.   Pendent qu'escrivi aquò, me rendi compte qu'aquesta classa es fòrça amusanta.

… Carlòta, escota !!!