dimanche 5 décembre 2010

vendredi 3 décembre 2010

Serada d'integracion "Gaëlle"

Dins ma ciutat universitària, e mai precisament dins mon nivèl, sèm una pichòta còla d'amics. Pauc a pauc, sèm de mens en mens perque i a totjorn un que partís en Erasmus o qu'acaba sos estudis. Mas demòra una tradicion : la serada a la pista de patinatge.
En fach, una amiga èra una campiona de patinatge artistica. Emai se aguèsse arrestat dempuèi 4ans, a costat de ieu, es totjorn una granda campiona.
Quand arribèri de la fac, aprèp un jornada fòrça complicada, mos amics venguèron picar a ma pòrta e me diguèron :
  • Lola !! Va plan ??
  • Non .. vau plorar dins ma docha.
  • Perqué ?
  • Ò, me soi fach escridassar coma cal.
  • E ben ven amb nosautres, òm va patinar !!!!! ditz mon amiga, subrexcitada.
Vaquí, dins la veitura, los tres amics preses a subrepassar Candeloro. Aprèp un pichòt MacDo (Doble cheeseburger natura, pichòt còca-còla, e mièja frita … Ara sabètz qué me prendre lo còp que ven)
arribèrem sus la glaça. Eram tres perque una de nosautres a pas volgut se ridiculizar. Mas bon, aprèp qualques torns de pista, las sensacions tornèron. Òc soi pas una granda debutanta : amb lo casco e l'inevitable « fau lo torn de la pista acrocat al relaisset en fusta »). A Narbona i a tanben una pista de patinatge, sèm pas de salvatges !


Çò que m'agrada lo mai dins aquesta serada, es lo moment ont mon amiga fa una pichòta demonstracion (vira sus ela pendent longtemps) e quand tot lo mond l'agacha, ieu brami « E ieu , la conneissi !! »