vendredi 26 novembre 2010

Pendent lo cors …

En licéncia d'occitan, sèm 7 estudiants en cors. Mas de temps en temps, sèm mai quand los estudiants d'EAD (a distància) venon.
Ara, avèm d'astre perqué sèm 8. La pichòta sala del departament d'occitan (bon pas tant que la de romanés) me cambia de l'amfiteatre per los corses de MCC ont sèm 50 en tresena annada.
Doncas sèm 8 aquel dimars 21 de Novembre a 1o20. Lo mèstre es al tablèu e nosautres sus de cadièras, a escriure çò que ditz. Mas l'ambient es convivial, es totjorn coma aquò en occitan (enfin normalament).

Ieu, soi assetada en fàcia de la fenèstra e çò que me fa rire es que a ma drecha, i a totes los vièlhs : son 3 (pichòta còla uèi) e son los qu'escrivon lo mai.

Ma vesina d'esquèrra es una professora de las escòlas. Es genta e m'agrada de veire sus sas fuèlhas son escritura d'instit.
Un pauc aprèp, demòra SuperÒc (non es pas superman, es encara melhor) : Es un estudiant que seguís los corses de segonda e tresena annadas al meteis temps. Es totjorn un pauc roge e li cal tubar e beure un còp (d'aiga) entre cada cors.
Enfin i a doas filhas que forman amb ieu la còla dels joves. Sèm totjorn aquí per dire de conariás e lançar un rire baug general.
 
Pendent qu'escrivi aquò, me rendi compte qu'aquesta classa es fòrça amusanta. 
 

Carlòta, escota !!!


lundi 22 novembre 2010

Ara compreni !

L'annada universitària s'acaba de costuma al mes de junh çò que fa de bonas vacanças. Alara, coma un fum de joves, voliái trabalhar un pauc per me far quatres sòus per l'estiu e l'annada seguenta.
Bon coma aviái lo festenal Country a Miranda e lo Beach Rugby a Gruissan amb las pomponetas, podiái trabalhar pas qu'aprèp lo 18 de julhet. E coma lo mes d'agost es lo moment ont i a fòrça de fèstas, comprenètz que lo temps reservat al trabalh èra cortet. Mas trobèri : a l'ofici de torisme
L'ofici de torisme de … Lesinhan de segur !
A la reunion a l'ostal de la comuna, me soi dich que ja, èra perfièch per ieu per que la femna que animava la reunion disiá : « Devètz representar vòstra vila ! »
E finalement, es çò que fau de longa. Non ?
Comencèri amb fòrça d'enveja.
L'organizacion, las reponsabilitats e l'ajuda als toristas èran tot çò que m'agradavan. E mai los toristas que parlan pas francés. Mon paire me diguèt : « Fan cagar los toristas ! Manda-los dins de luòcs poirits, que tornen pas dins nòstre país! »
Un jorn, un òme dintrèt dins l'ofici e aprèp aver agachat los prospèctus, me demandèt se fasiái d'estudis de torisme … Heu non ! Ai dich que fasiái d'occitan e alà : « Ha mais ça ce parle encore ? »

Ò macarel ! Mas es pas possible, quin colhon !

Es a aquel moment qu'ai comprès que devi defendre ma lenga en mai de ma vila. 

 

samedi 20 novembre 2010

Lesinhan

Monsurets « enshortats », dometas mal cobèrtas
Viratz dins Lesinhan, pistant de descobèrtas
E finatz en pertot, amb d'uèlhs de falquet,
La glèisa, lo convent, mai l'ostal del Tonèl
Puèi, rafissètz los pòts « Un bien banal décor ».
Ieu vesi Lesinhan, amb los uèlhs dal còr
Avètz ausit cantar dins los pins de la Tor
Quand sona al cloquièr, l'angèlus de miègjorn
Los cigalons sadols de solelh e de lum ?
Avètz ausit bufar de la Cuca a l'Emprunt
Lo cèrç, aquel falord, que sens cap de mesura
En bramant coma un sord vos geta a la figura
Las odors de fenolh qu'a Sant-Jaume a panat ?
De còps es lo Marin, que se'n ven coma un rat
Pòrta d'odors de sal, plorineja dals uèlhs
E, passant per las vinhas, campèstres e morrèls
Amb un fum de moissals, met un pauc de verdura
E lo « soèr » a las nòu, quand tomba la frescura
E que Marin et Cerç se butan cap a cap
Ensajant l'un a l'autre de se butar un tap
Pas un brin de bufet que troba la serena
La frigola en pertot espandís son alena.
Las blandas e los chòts, los criquets e los grilhs
Cantan a qui mai mai, (a)magats dins los senilhs.
E, canta aquel bestial, tant e tant que la luna
De darrièr los morrèls que bòedan la comuna
Se'n ven traquet, traquet, coma femna curiosa
E trempant dins Orbiu sa rauba luminosa
L'ai ausida diguent a qualque estel(a)
« De perlòtas d'argent mancavan a mon vel ! »
E quand l'agost de fòc, tremola las garrigas
Veiretz dins Lesinhan, pinhats coma formigas
Quichant lo baloard que vomís afartat
Menervencs, Corbierencs, que van afarandats
Cap al « square » Barbès ont se cal rancunhar
Per escotar París cantat per Lesinhan !
Tastaretz aquels jorns a la font de la plaça,
Amistós e gaujós coma es la nòstra raça
Lo sang de Lesinhan, que raja dal vaissèl,
Aquò es Lesinhan, aquò es mon vilatge
E l'ai totjorn aimat dempuèi que tot mainatge
Per dessús lo pontilh agranavi los peisses
En passant per lo jorn ont ai finit de créisser
Assietats sus un banc, las sansuetas en fòc ;
Juscas al jorn de uèi ont lo pel s'enfarina
Ont malastres passats, e lo temps que camina
An daissat sus mon front com darrièr un araire
Los regons plan traçats de l'Esterne lauraire.

Roger Franc

Una vida de ...

Adieu ! 

M'apèli Gavach e soi lo gos de Carlòta. Quand èri pichonet, jogavi amb mos fraires e sòrres dins un garatge del costat de Ginestas, dins un elevatge de Labradors. E òc ! Soi una raça pura e mon nom entièr es '' E' Gavach du canyon de la Lauze '' … Me caufa un pauc. Es mos mèstres qu'an cercat mon nom. Volián quicòm d'occitan e qu'èra pas coma los autres cans. A la debuta, pensavan a '' Caraca '' mas finalament èra ''Gavach'' que foguèt causit. Dins Aude, sèm totes de gavaches per los catalans. E quand vau veire los match de rugbí, lo mond se ritz d'aquò (e mai se la còla que joga es catalana).
E un jorn, dins mon elevatge i aviá un òme e doas femnas un pauc calugas que son venguts nos veire. La setmana passada, un fraire mieu foguèt adoptat per una familha e segon mas sorgas, èra al paradís. E ieu voliá aquò ! Alara quand vegèt los caps de las tres personas dabans ieu me diguèri : « Mouhahaha, vosautres, seretz mas victimas ! »
E ganhèri ! Perque m'an causit e un mes aprèp, l'òme e la pichòta filha me venguèron quèrre. Eri plan content e aquel jorn me prometèri que ma vida seriá un paradis.
Ara, ai un an e dètz mes. Pensi qu'ai fòrça d'astre d'èstre dins ma familha : Dormissi de longa, fau tot plen de conariás, mangi qué que siá, vau galaupar a la pinèda e pòdi montar sus los canapès.
Soi un pauc extraordinari coma gos per que compreni l'occitan ieu tanben !

Lo poton ! 
 G. 



N-Y ... Mtp ... L-C

Un jorn de novembre, espèri, tota soleta a costat de la facultat, doas amigas. Mas coma son un pauc coma ieu e doncas jamai en retard espèri pas longtemps. Arribèron coma de stars : Lo saquet Longchamps, los pèls a vent, los talons, l'ordenador (de la femna d'afar evidentament) … Enfin avetz comprès. Ieu, per marquar lo còp, e tanben per pas demorar colhona amb Angelina Jolie e Monica Belucci, sortiguèri las Ray Ban : Bim !
Quand me diguèron bonjorn, sortiguèri un pichòta frasa e aquela frasa anava cambiar nòstra vida :
  • « Tè ! Sètz Sex and the city en caminant coma aquò ! »
  • « Exactament … Ieu que soi la mai polida e coma soi blonda e boclada, serai Carrie. »
  • « … hum .. ieu que soi maurèla serai Carlòta ! E tu coma as los pèls al carat, seràs Miranda »
Aprèp un moment de brava espofada, anèrem en cors mas coma de costuma, comencèri a rire, a agachar las caras despietadas de las ancianas angelina o monica.
Al cap d'un moment, se sèm renduts compte qu'aviam un problèma … Nos mancava qualqu'un. E pas la mens importanta de las filhas de Sex and the city : Samantha !
Urosament, un colèga (anonim) tròba la bona persona que podiá far partida de nòstra pichòta còla.

Benlèu qu'un jorn, dins un corredor de la fac (ont cal parlar occitan !) veiretz quatre polidas filhas passar … Alara vos diretz - « Tè, es las ''Sèxe e la vila'' »

 

Ròda que ròdaras, mas dins ton país tornaras



Coma un fum de personas dins lo país, soi pas una francesa 100% e ne soi fièra. Cal èstre fièr d'aquò per que es un astre per construire son identitat. Del costat de mon paire es simple : la sang cauda d'Espanha raja dins las venas dels Cabrera. Alara que del costat de ma maire, es un pauc mai complicat : la familha de mon grand a totjorn viscut en Aude (a Canet d'aude) e ma grand traversèt Mediterranèa (d'algéria en França) a 18ans.
Mas me diretz que Algeria abans la guèrra èra França e que doncas mas originas son pas tant complicadas qu'aquò. E òc ! Mas i a quicòm que lo francés de França a pas agut … Las expressions « pied-noirs ». E ma grand èra la melhora dins aquel pichòt jòc linguistic.

« Fais-y mal ! », « Rester comme deux ronds de frite », « balba » ...

De mai, sèm ancorats dins nòstra region doncas l'occitan es present : mas totjorn en forma d'expressions (exceptat mon grand que parla patès mas ja es complicat de comprendre ço que ditz en francès alara en òc ont debuti ...) .


« Ven aquí ! », « la calor que fa ! », « al lèit ! », « me fas cagar », « Qué fas ? » …

E per acabar, conneissi d'autras expressions un pauc colhona que venon de ma maire mas aquestas, sabi pas tròp d'onte las sortís.

« il est raide comme un tuteur de vigne », « qu'un frais-ceuilli », « c'est rococo », « Garofe »

lundi 15 novembre 2010

I a de tot sus internet !

M'agrada de cercar un pauc sus internet e de veire ço qu'es interessant o que me fa rire.
Alara, aprèp aver fach un torn sus facebook (es normal soi jove e es una necessitat sociala), vau sus Google e escrivi " You tube". Per los que conneisson pas aquel siti es un luòc ont i a un fum de videos. Tot lo monde pòt metre sa video dessús e lo monde entièr la veirà.
Doncas, vau sus you tube e coma me conneis plan lo siti (soi un pauc celèbra) me prepausa de veire de videos que benlèu m'agradaràn. Aquò fa rire per que se la velha, aviás agachat una video sus lo Rei Leon (per cantar un pichòta cançon del film) ara te prepausa una video sus la Bèla e la Bèstia ... Mas de còps es pratic.
Bon , vos vau mostrar qualques videos que m'an fach rire o que m'agrada solament :



Es una video estonanta de pichotas filhas de 7ans que dançon fòrça plan !

            
Un concèrt del gròp Black Eyed Peas a Chicago ... amb una suspresa (agacha ! L'espectacle es pas sus la scèna)







E un pauc de rugbí per acabar !

vendredi 5 novembre 2010

Un dimenge al Molin

Lo dimenge es un jorn fòrça important dins la setmana. En mai d’èsser lo darrièr jorn de repaus per los estudiants, es lo jorn del match a Lesinhan. E aquò es tot una organizacion per ieu. Vaquí la presentacion d’un dimenge ordinari :

La velha : Sovent anèri a la discotèca o, se foguèri rasonable, solament al cafè (lo de Lesinhan o lo de Fabrezan).
La nuèch : La passèri amb Emilia que, coma demora a Sant-Laurent, a passada, coma de costuma, la nuèch a mon ostal (qu’es ara son ostal tanben).
11h : Nos levam per se preparar. Es un moment complicat perque devèm se lavar los pels, se maquilhar e se vestir amb la tenguda verda, blanca e ròsa de las “pomponetas”. Doas oras es plan per faire tot aquò.
13h : Rendètz-vos al Molin, l’estadi de Lesinhan. Anam trobar las autras filhas, far lo poton als amics que son ja aquí per veire los juniors. 

Anam a l’abric dels agaches, darrièr una paret per revisar los plaçaments de la coregrafía e per pausar nòstres afars dins la veitura de nòstra coach.
13h30 : Debuta del match dels juniors.
14h10 : Mitat e primièra corèa (sovent es lo grop de las pichòtas pomponetas).
14h50 : Fin del primièr match e segonda corèa (la pirmièra per ieu).
15h : Anam faire la cordelada d’onor e lo match de la còla primièra debuta.
15h40 : Mitat e tresena corèa.
Nos anam cambiar per qué fa sovent freg (sèm en jupa e solament aquò fa qu’es un espòrt dificíl las pomponetas).
16h30 : Fin de la jornada esportiva, es lo moment de tornar a son ostal mas quand devi pas anar a Montpelhièr (per qué ai pas cors lo diluns de matin) vau amb las amigas e los jogaires beure un còp al cafè.