Lo jorn de Nadal !

Aquesta annada, dins ma familha, faguèrem quicòm de novèl per Nadal. De costuma, mon paire, ma maire e ieu anàvem en cò de mos grands per plan manjar : un còp del costat pairal (a Bram, aprèp Carcassona) , un còp del costat mairal (a Lesihnan, sabètz ont es). Quand sèm en forma, fasèm los dos !
Mas aquesta annada, es diferent. Faguèrem lo repais de Nadal (lo 25) amb tota la familha de ma tanta : la femna del fraire de mon paire (mas nooon es pas complicat ! Aquesta partida de ma familha es simpla coma bonjorn ..).
Alara me diretz : Qual es lo problèma ? Lo problèma es que ma tanta a 7 fraires et sòrres e que coneissi pas degun. (Es pas una fauta, disi ben « coneissi » e pas « coneissiái » per que aprèp Nadal, los coneissái pas mai).
Mas tota aquela istòria me fasiá pas tan paur qu'aquò fins a 8h del matin de Nadal .. Ma maire èra malauta ! (coma aquò li arriba un an sus dos, la fauta a un fruch de mar o un veire de vin). Bon rai ! Es solament al moment ont, mon paire, mos grands pairals e ieu dintrèm dins l'ostal de ma tanta e mon oncle, que sentiguèri lo malaise. Eran 30 contra nòstra pichòta còla de Cabrera (sens comptar mon oncle qu'es un Cabrera mas la diferéncia es qu'el conneissiá los autres).

Vos vau pas contar tota la jornada, mas per plan comprene : A un moment, èri soleta d'un costat de la taula granda e mos cosins (hallelujah, eles sabi quals son) e lors cosins de l'autra costat.
Ai mandat un SMS a ma melhora amiga : « S.O.S » Aquò resumís plan mon Nadal :)