Sabes que siás audenc quand ...

- La garriga, la Clapa, las Corbièras, la Montanha Negra, la Mar son pas per tu de luòcs de vacanças : Es en cò tieu !
- T’encanha quand te dison qu’as l'accent de Marselha
- Siás anat al mens un còp dins ta vida a la fèsta à Vilagalhenc, a Limós, a Quilhan, a Esperaza, a  Sant-Papol o a Motomet
- Tu tanben pichon, apreniás a agantar las cigalas
- As ja visitat la cauna de Limosis e l’avenc de Cabrespina
- Cada còp  qu’i a una inondacion, te demandas se vas pas i passar
- Sabes que se sès pas pudic, cal pas anar a Sant  Pèira la Mar
- As ja gostat la fregida e la blanqueta de Limós,  al cassolet e als « allelouïa » de Castelnaudary
- Creses que totas las ustras venon de Gruissan.
- As ja sautat dins la font de la plaça Carnot!
- Per tu la fèria de Carcassona es melhora que la de Nimes … e mai es vertat
- Per tu la Novela, Gruissan, Narbona Plaja, Sant Pèire, La Franqui, Leucate son pas de super plajas per los toristas. Son per tu !
- La « Villa » es pas un ostal per tu mas una discotèca 

- As lo sorire quand siás dins un autre departament e que veses una veitura matriculada 11  
- Siás sus la rota e crosas un 31 ta primièra reaccion : "putan que conduson mal aqueles conasses de tolosencs !"
- Sabes sulcòp de qué parlan quand te dison : la 113
- As ja fach un anar e tornar dins la jornada en Espanha  per crompar d'alcoòl o de cigaretas
- Sabes qu'al dessús de Mazamet o de Tolosa es lo nòrd de França

- Començas  tas frasas per « éh bé »
- Sabes que miègjorn manca un quart es l’ora del Ricard
- As fach al mens una sortida escolara a Camurac o a Baudriga
- Romègas al luòc de t'exprimir
- Sabes quand cambiàs de despartament per anar dins l'Arièja per que las linhas blancas desapareisson e los traucs pareisson
- La Comèdia a Carcassona per tu, es pas un espectacle
- Sabes que lo vin es pas d'alcoòl, es una potinga
- Sabes la diferéncia entre Cuxac d'Aude e Cuxac Cabardés
- Sabes que siás audenc quand tu, sus l'autostrada, arribat  a nivel de  Ciutat, ralentisses a 110 per causa del radar, e que lo Parigòt el compren pas res .... e flash... un de mai
- Sabes que lo pus bel carnaval del mond es a Limós, pas a Rio, pas a Venisa, pas a Niça …A LIMÓS 

Sabes que l'occitan, la lenga nòstra, es pas una lenga mòrta 

Spoiler Twilight

Fascinacion :

Dins lo primièr episòdi de la saga Twilight, totas las filhas son fascinadas (es lo cas de ba dire) per un chucasang. Arriba totjorn al ralentit e coma es amorós d’una filha ordinària (que fa totjorn lo morre) li sortís de pichòtas frasas cuolcuol de longa. Mas tu, pichòta filha sensibla (o pas), lo tipe te va cercar la flor blava al mai prigond de tu. (Ex : « Siás mon eroïna » « Pòdi pas viure sens tu » …). E mai, lo Chucasang corrís fòrça lèu e lusís al lum (aquò pòt totjorn servir se as pas l’aplicacion « entòrcha » sus ton Iphone).

                         

Temptacion :

Dins lo segond episòdi de la saga Twilight, los scenaristas te vòlon tornar far lo metèis còp que dins lo 1 : las pichòtas frasas romanticas e lo ralentit.

Mas çò que càmbia tot es un moment ont la filha ordinària, que se faguèt escampar per lo Chucasang (encara una pròva d’amor ! Òc òc vos juri, se faire escampar es una pròva d’amor …), va faire de la mòto amb son amic JACOB (el es fòrça important). Aquela piòta tomba de la moto e se tusta lo cap contre una pèira (vòl crebar perque l’aplicacion « entòrcha » es partida). E ailà, JACOB (qu’es un indian amb de pels longs : ara es pas tròp polit) leva son tee-shirt … HAAAAAA !!! Adieu abdominals e pectorals !!!

Es lo paradís : mas bon i a los pels que fan cagar encara.

Mas aprèp se talha los pels, se met lo pitre nud amb un texan tres quart e un tatoage : el es un lop ! E los lops son mai interessants que los chucasangs (an l’aplicacion « calfatge »).

Lo chucasang amb sas pichòtas frasas poiridas pòt anar se tornar vestir cap als abdo del lop !

Esitacion :

Dins lo tresen episòdi de la saga Twilight, la filha ordinària deu faire una causida entre lo blanquinàs cuolcuol e los abdos tot polit. (Ieu ma causida es facha =D).

Bon, vos disi pas la fin mas es pas tròp inteligenta la filha ordinària … tan melhor per ieu !

La scèna magica d’aquel episòdi es la version twilight del secret de Brockeback Montain: totes tres son dins una tenda sus una montanha ont fa fòrça freg. La filha ordinària se gèla e lo Chucasang blanquinàs pòt pas la caufar (dins totes los sens del mot) per que los chucasang son freges coma la pèira. Mas i a qualqu’un que pòt … JACOB ! (Es amorós de la filha ordinària e, el tanben, li fa de declaracions d’amor mas pas cuolcuol coma l’autre). La va caufar  e totas las filhas (cf. la debuta) vòlon una aplicacion « calfatge » dins lors vidas.

The End … A non i a l’episòdi 4 de la saga Twilight que va arrivar dins totas las bonas salas de cinèma.

Sant Valentin !

L’amor rend pas òrb, just completament baug !!

Pichòta lista de las malautiás mentalas de que se desvelopan amb la passion :

1) L’ obsession

« T’ai parlat de Juli ? Non perque Juli, es TRÒP genial. Sabiás qu’a l’atge de sèt ans Juli anèt faire de camping dans lo Cantal ? E qu’ aviá un gran de beutat sus lo genolh drech ? Cossí tròbas pas lo genolh drech de Juli super interessant ? »

2) La somission

« Juli ditz que lo ròse me va plan. Òc, ba sabi, ièr detestavi lo ròse. Mas soi granda, veses. Fau de concessions. E Juli, a fòrça l’uèlh per las colors, dempuèi qu’a pres un cors de cromatologia dins lo Cantal en 1989. T’ai parlat de son excursion camping quand aviá sèt ans ? »

3) La regression

« Juli ! Hiiiiiiii ! Mon pichòt lapin en sucre, mas coma es mânion ! Tròp tròp mânion ! Li podriá chapar los dets de pé aprèp los aver fach venir dins la crema anglesa ! Ha ha ha vau crompar un ors en pelussa per fèstejar aquò. Hi hou. »

4) L’allucinacion

« Lo ser, quand m’endormissi aprèp aver potonejat la fòto de Juli, vesi sa cara dins lo cèl. Un còp, e mai son perfil es aparegut sus un de mos tampax usat. Es un super signe del destin. »

5) Lo masoquisme

« Ai decidit de me tatoar Juli sus lo genolh drech. E puèi coma lo conneissi subretot online, vau apondre son pseudo Twitter, lo nom de son blòg, un best-of de son facebook, son adreça IP e lo numerò del telefòn del camping dins lo Cantal ont a dormit quand aviá sèt ans. »

6) La paranòia

« M’a agachada, ailà, non ? Òc, òc. A virat la tèsta dins ma direccion, a 70°, èri doncas potencialament dins son angle de vision. Ohmondieu ohmondieu ohmaïdivinity M’A AGACHADA. Espèra. Macanicha. Soi segura que m’a ausit. Òc. Nos escota. Chut parla mens fòrt nos a TRÒP grasilhadas, aquò rai que siá a 300 mètres. Dona-me mas besiclas ! »

7) L’esquizofrenia

« Agacha pas jamai dins ma direccion. Jamai. Los òmes son de conases. Me manca pas pus qu’a compensar via quicòm de sucrat o salat… enfin quicòm que se manja ... o pas »

8) La nimfomania

« Li vòli faire l’amor dins un camp de virasolelhs jos una doça brisa d’estiu que tornariá montar tendrament ma rauba e mostrariá mon ventre gonflat de desir e de pizza quatre formatges. Me prendriá salvagament al rebòrd de l’autostrada sus lo capòt de sa Seat Ibiza, jos l’agach atentiu de rotièrs en pausa que me getarián de tròces de bacon al visatge. »

9) L’agressivitat

« Quina es aquesta PUTA que li ausa parlar ? Non mas sòmii. Soi sus lo còp dempuèi uèit meses, e blam, arriva e li PARLA. I a vertadièrament de filhas que dobtan pas de res. Li vau petar los genolhs. Li arrancar los tendons. La mandar en golag dins lo Cantal. »

10) La compulsion

« Noooon pòdi pas sortir dissabte. Cal que torne classar ma colleccion Juli. Ai totes los tiquets de metrò qu’a getat aqueste mes a organizar, sens parlar de sos mocadors a explorar. A agantat una riniti la setmana darrièra. Puèi caldrà qu’ane tocar la pòrta de son ostal catòrze còps, per li probar mon amor. »

  Revirat e adaptat de Il me rend folle

SNCF (del nòrd)

Lo tren, lo conneissi ! Dos còps per setmana, i soi dedins e se passa totjorn quicòm. Bon lo diluns, dormissi (pas que d’un uèlh, amb la paur de me retrobar a « Marseille Saint-Charles ») mas lo divendres, soi a l’espèra de tot : del tipe que fa semblant de dormir per pas pagar la bilheta, la classa d’escolans de Narbona qu’anèron a Monpelhièr (los paures), un òme amb son gos o una filha amb son gat, los joves amb la saqueta (version macdo), la polícia sncf (que se pren per lo FBI) … 

Aprèp Narbona (de còps càmbii de tren) es lo camin del paradís. De costuma es la nuèit e lo camin del paradís es un pauc escur mas bon conneissi per còr lo païsatge.

Al moment ont lo tren passa dabans una ostalariá, la votz de la femna pre-enregistrada ditz : « Prochain arrêt, Lézignan » (se pronóncia amb l’accent mièg-parisenc mièg-mecanic)

Me demandi totjorn se la SNCF a pas fach exprès per mas pauras aurelhas de defensora de l’accent lesinhanenc. 

Arribi a la gara de Lesinhan e quand las pòrtas se dobrisson, podèm entendre « Lézignan ! » amb l’accent perfièch de las corbièras. Aquò fa plaser !

(Abans, lo tipe a la gara disiá « Lesinhan la matraca » e donava las marcas del rugbí)

  

* Utilizacion del "on" (òm, 3PP o 1PP) *

Son a costat de tu

Ai una memòria de peis roge ! E aquò me fa cagar perque me vòli sovenir de tota ma vida, de totes los moments qu’ai viscuts (un pauc mai los bons moments). Mas es tròp complicat per ieu. Alara quand èri pichona, comencèri mon jornal intim (coma totas las filhas, dins un polit jornal Diddle).

A la debuta, escriguèri cada jorn mas pauc a pauc, segur, aguèri l’enveja de far quicòm mai qu’escriure (lo ser, entre 8h e 8h30). E quand aguèri lo temps de lo faire, aguèri tròp de causas de dire. Daissèri tombar.

Ara, ai d’amigas qu’an d’aparelhs fòto doncas ai un fum d’album sus mon ordenador amb totas las fèstas, los repaisses, las jornadas amb de collègas en fòtso e aquò me fa de sovenirs e ne soi plan contenta.

Mas mon amiga Emilia trobèt quicòm de genial ! Escriguèt sus son agenda escolara çò que faguèt pendent la dimenjada. Es l’idèa del sègle perque dins la setmana i a totjorn un cors (en MCC) ont me fau cagar (o ont ai ja tot comprès e val pas lo còp d’escotar).

Alara pòdi escriure mos sovenirs...

 

« Lo sovenir d’aquel jorn, val mai que tot » -LC-

*« en » frances revira en « ne » dabans un GV e en « en » dabans un particpi present*

L'an 2011 serà un grand tuc !

1) Esitacion entre la rauba – talons e jogging – basquets : pendent la serada aviái la rauba amb los basquets
2) Aquesta fèsta èra organizada doas setmanas abans. Mas, contra tota espèra, èra terribla. Finalament es quand tot s'anóncia poirit que te regalas lo mai.
3) L'organizacion de la fèsta èra als mans d'amics … d'òmes ! Ai Ai Ai ! E ben sabètz qué .. a un moment, Maxim diguèt : « las filhas a taula ! » . E d'un còp, nos serviguèron ! Era quicòm d'excepcional per ieu, lo chòc es encara ancorat en ieu.
4) Carles qu'es un amic fòrça important per ieu, festejèt plan lo passatge a 2011 : passèri lo descompte (5, 4, 3, 2, 1, Bona Annada !!) a costat d'el que vomissiá, sus un banc.
5) De 8h a 5oras del matin, aquò passèt coma una ora ! Èri pertot, amb tot lo mond, a parlar, cantar e rire de longa !
6) Darièra imatge de la serada : Emilia, Carles (que anava plan aprèp aver dormit dins ma veitura) e ieu, dabans l'especiariá del vilatge a esperar los parents d'Emilia. Se disiam que la serada èra estada enorma, e la fèsta un pur bonur !

Lo jorn de Nadal !

Aquesta annada, dins ma familha, faguèrem quicòm de novèl per Nadal. De costuma, mon paire, ma maire e ieu anàvem en cò de mos grands per plan manjar : un còp del costat pairal (a Bram, aprèp Carcassona) , un còp del costat mairal (a Lesihnan, sabètz ont es). Quand sèm en forma, fasèm los dos !
Mas aquesta annada, es diferent. Faguèrem lo repais de Nadal (lo 25) amb tota la familha de ma tanta : la femna del fraire de mon paire (mas nooon es pas complicat ! Aquesta partida de ma familha es simpla coma bonjorn ..).
Alara me diretz : Qual es lo problèma ? Lo problèma es que ma tanta a 7 fraires et sòrres e que coneissi pas degun. (Es pas una fauta, disi ben « coneissi » e pas « coneissiái » per que aprèp Nadal, los coneissái pas mai).
Mas tota aquela istòria me fasiá pas tan paur qu'aquò fins a 8h del matin de Nadal .. Ma maire èra malauta ! (coma aquò li arriba un an sus dos, la fauta a un fruch de mar o un veire de vin). Bon rai ! Es solament al moment ont, mon paire, mos grands pairals e ieu dintrèm dins l'ostal de ma tanta e mon oncle, que sentiguèri lo malaise. Eran 30 contra nòstra pichòta còla de Cabrera (sens comptar mon oncle qu'es un Cabrera mas la diferéncia es qu'el conneissiá los autres).

Vos vau pas contar tota la jornada, mas per plan comprene : A un moment, èri soleta d'un costat de la taula granda e mos cosins (hallelujah, eles sabi quals son) e lors cosins de l'autra costat.
Ai mandat un SMS a ma melhora amiga : « S.O.S » Aquò resumís plan mon Nadal :)